۴ ارديبهشت ۱۳۹۵
نویسنده: احسان سلطان محمدلو
در کلاس های کارآفرینی و جلسه های کارآفرینی بین دانشجویان کارآفرین و غیرکارآفرینان و حتی در مهمانی ها این سوال و سوالات شبیه به این پیش میاید:
کارآفرینی امری ذاتی است یا نیاز به آموزش دارد؟
واقعیت این است که نباید دو مسئله "ذاتی بودن" و"قابل آموزش بودن" را در مقابل هم قرار داد، بلکه این دو مسئله مکمل یکدیگر هستند.
بنظر همه انسان ها با یک سری هنر و خلاقیت ذاتی و ویژگی های شخصیتی متفاوت متولد می شوند و درواقع در ذات همه ما خلاقیت وجود دارد، ولی متاسفانه برخی یا اکثریت ما بعلت آموزش های و رفتارهای نامناسب در کودکی و محیطی که نوجوانی خود را در آن گذرانده ایم، این خلاقیت و نوآوری ذاتی سرکوب می شود.
پس چه کنیم؟! یکجا بنشینیم و آه ناله که "دیگر نمی شود! من کودکی بدی داشتم." به هرحال این واقعیت زندگی است و باید در مرحله اول واقعیت بپذیریم. در مرحله بعدی باید به امر آموزش توجه نمائیم.
حتی خشکترین زمین ها نیز با آب باران زنده می شوند.
نه سحری در کار است، نه رازی در میان است و نه ربطی به ژن دارد. کارآفرینی یک علم است و همچون سایر علوم می توان آن را فراگرفت. پیتر دراکر
کارآفرینانی که تجربه دارند، آموزش ندارند احتمال شکستشان بالاست.کارآفرینانی که آموزش دارند، تجربه ندارند احتمال شکستشان بالاست.کارآفرینانی که هر دو مورد بالا را دارند موفق ترین شرکت ها را در اختیار دارند. وسپر
به این مسئله توجه کنیم که آموزش تنها در مدرسه و دانشگاه وجود ندارد. آموزش بر سه گروه تقسیم می شو:
.1.آموزش مستمر ضمنی: هر آنچه انسان در طول عمر، بگونه ای سازمان نیافته و نامنظم و از طریق تجربیات شخصی روزمره بدست می آورد. مثال: محیط خانواده، محیط کار و در فراغت. متاسفانه بنظر میرسد در کشور ما آموزش ضمنی نامناسب بوده است.
2.آموزش رسمی: یا آموزش مدرسه ای که از کودکستان آغاز و تا آموزش عالی ادامه دارد.
3.آموزش غیر رسمی: سازمان یافته است ولی خارج از نظام آموزشی می باشد. مثال: دوره های آموزشی کوتاه مدت و مهارت های فنی.
پس میبینیم که کارآفرینی هم قابل آموزش است. در هر لحظه و در هر روزی ما در حال آموزش و افزایش خلاقیت و نوآوری خودمان می باشیم.
راه ها و منابع آموزش کارآفرینی:
منبع اول: نشریات دانشگاهی، کتاب های درسی، کتاب های درباره کارآفرینی، زندگینامه کارآفرینان، خلاصه هایی در مورد کارآفرینان، گاهنامه های خبری، خبرنامه ها، خلاصه مقالات و فیلم های اموزشی و نرم افزار و اپ های کارآفرینی و کلاس ها و دوره های آموزشی است.
منبع دوم:از مشاهدات مستقیم کارآفرینان بدست می آید. یعنی مطالبی که نشاندهنده وضع کنونی کارآفرینان فعال اند. تجربیات فردی کارآفرینان می باشد. پیشنهاد می شود مستقیما بروید و با کارآفرینان و کسب و کارهای موفقشان از نزدیک آشنا شوید. دیده کارآفرینی خوبی پیدا می کنید.
منبع سوم: سخنرانی های کارآفرینان و نطق های فعالان این علم در نشست ها و همایش ها و استادان این عرصه می باشد و در دانشگاه ها و مراکز آموزشی برگزار می شود، زمان این نشست ها را از قبل رصد نموده و در این سخنرانی های باارزش شرکت نمائید.
تهیه و تنظیم: احسان سلطان محمدلو
دیدگاهها (۳)
ناشناس
۱۸ خرداد ۹۹ ، ۲۳:۲۱
موافقم کارآُرینی نه یک امر ذاتی است و نه یک کاری است که با آموزش میشه پیش برد. کارآفرنی بیشتر یک هنر است. باید سالها آموزش دید در این عرصه و چه بهتر که از کودکی باشه. و از لحاظ ذاتی علاقه مند به کارافرینی و خلاقیت باشی.
کارافرینی صرفا در فناوری اطلاعات و تکنولوژی اتفاق نمیفته. چیزیکه اکثر رسانه های دنیا از کارآفرینی نشان میدهند اینکه یک غرد چیز جدیدی ساخته - و بیشتر در حوزه آی تی - و تمام. ولی کارافرینی این نیست
کارافرینی یک فرایند و پروسه هست. میتونه در هر حوزه و شغل و کسب و کاری اتفاق بیفته. یک کارمند که در محل کار خود میتونه یک فرایند پاسخگویی جدیدی برای ارباب رجوع ایجاد کنه میتونه کارافرین حساب بشه.
یا یک سوپرمارکتی و یا معماری و حقوقدان و روانشانسی میتونه با خلاقیت در روند کاری خود کارآفرین محسوب بشه.
پس میبینیم که کارافرینی صرفا ذاتی نیست و نه کاملا اموزشی و ترکیبی از این دو هست که فرد میتونه در شغل خودش استفاده کنه وکارافرین محسوب بشه.
یادمه یک دوران هرساه دولت چند نفر و شرکت بعنوان کارافرین معرفی میکرد ولی وقتی رو کار طرف زوم میکردی میدی کارافرینی و خلاقیتی در کارش انجام نداده و فقط افراد بیشتری استخدام کرده. دعریف کارافرینی از اون نگاه یک اشتباه بود.
پاسخ:
۲۳ خرداد ۹۹، ۲۱:۲۶
بابک
۲۲ فروردين ۹۵ ، ۱۳:۴۴
پاسخ:
۲۳ فروردين ۹۵، ۲۳:۵۰
نیما
۱۵ فروردين ۹۵ ، ۱۴:۳۶
پاسخ:
۱۹ فروردين ۹۵، ۱۷:۲۵